In Davidsster ontwikkelt de Zweedse misdaadauteur Kristina Ohlsson met sprekend gemak een plot dat bijzonder ingewikkeld is, maar toch heel plausibel. Het verhaal is doorwrochten, maar in tegenstelling tot veel van dergelijke romans bevat het geen vergezochte plotwendingen of ongeloofwaardige ontknopingen.
In de koude Zweedse winter verdwijnen kort na de moord op een kleuterleidster twee jongens op weg naar hun tennisles. De volgende dag worden ze dood teruggevonden, blootsvoets en met een papieren zak over hun hoofd. De drie slachtoffers waren verbonden aan één van de joodse gemeenschappen in Stockholm. Alex Recht (nomen est omen) en zijn vaste sidekick Frederika Bergman worden met het onderzoek belast. In weerwil van de eerste indruk, blijkt er geen sprake te zijn van antisemitisme. De sporen voeren echter wel naar Israël en een heel persoonlijke vendetta die zijn origine vond in een van de traditionele kibboetsen.
Davidsster is een uitstekende thriller in de Zweedse traditie, uit het land dat op zich al een goede reputatie voor misdaadromans heeft opgebouwd. Bergman is een interessante protagoniste, niet al te oppervlakkig, en krijgt net als haar collega Recht een boeiend privéleven toebedeeld. De nadruk ligt vooral op het problematische familiale aspect van het politieberoep. Zowel Recht als Bergman willen hun gezin voldoende aandacht geven, maar slagen hier keer op keer niet in. Niettemin voelen ze zich daar geweldig schuldig bij. Dit in tegenstelling tot Eden Lundell, hoge pief bij de Säpo, de Zweedse Staatsveiligheid. Zij laat haar werk ten allen tijde primeren. Haar gezin lijdt daar onder, en wordt zelfs direct en op dramatische wijze betrokken bij haar eigen onzuivere verleden.
Davidsster legt als titel ten onrechte te veel nadruk op het joodse aspect van de roman. Ohlsson gaf in verband hiermee in interviews ook al aan dat de titel in dit geval reeds voor de roman zelf geconcipieerd werd. Niettemin is het een mooie roman geworden die de kilte van het plot laat terugkeren in het koude en duistere, besneeuwde urbane landschap van Stockholm. Het contrast met het hete klimaat van de vruchtbare kibboets, waar Bergman een belangrijke doorbraak forceert, is daardoor heel geslaagd. [Jeroen Vermeulen] Verberg tekst

In Stockholm wordt een kleuterleister van een joodse school neergeschoten. Terwijl de politie onderzoek doet, verdwijnen er twee joodse jongetjes van dezelfde school die later doodgeschoten worden teruggevonden. Voor het team van Alex Recht dat alleen nog uit hemzelf en Fredrika Bergman bestaat, terwijl ex-collega Fred toevallig zojuist beveiliger is geworden van de joodse school, is het een ingewikkelde klus, waarbij een Israëlische sprookjesfiguur, de Israëlische en Zweedse geheime diensten en het verleden van de ouders van de jongetjes een belangrijke rol spelen. Het is een omvangrijke roman, niet alleen wat het aantal pagina’s betreft, maar ook wat betreft de opzet met zoveel verschillende gezichtspunten, waarbij persoonlijke en beroepsmatige verwikkelingen en onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden een rol spelen. Maar de schrijfster weet dat keurig te verbinden tot een niet helemaal gelukkig einde. Boeiend verteld, boeiende personages en voldoende spanning voor uren leesplezier van een van de populairste Zweedse schrijvers van dit moment. Kleine druk. Verberg tekst